روش های رایج تست کابل فیبر نوری ، با محبوبیت روزافزون برنامه های کاربردی پهنای باند فشرده، تقاضا برای تاسیسات و زیرساخت های فیبر نوری به طور موازی شتاب گرفته است. بنابراین کابل فیبر نوری جایگاه نسبتاً اساسی در صنعت مخابرات دارد. در نتیجه، تست کابل فیبر نوری نیز به عنوان روش نهایی کابل کشی شبکه نوری اهمیت دارد. اما چگونه می توان آزمایش کابل فیبر نوری معتبر را ارائه داد؟ در اینجا سه روش رایج را به شما معرفی می کنیم.
چرا تست کابل فیبر نوری اهمیت دارد؟
تست صحیح کابل فیبر نوری باعث افزایش طول عمر سیستم، به حداقل رساندن خرابی سیستم، کاهش نیازهای تعمیر و نگهداری و پشتیبانی از ارتقاء و پیکربندی مجدد سیستم می شود. در دراز مدت، همه این ویژگی‌ها به طور قابل توجهی به عملکرد، قابلیت اطمینان و مدیریت شبکه شما کمک می‌کنند.
روش های تست کابل فیبر نوری:
کابل فیبر نوری برای اطمینان از تداوم و تضعیف تست شده است. اساساً سه روش معمولاً برای آزمایش فیبر نوری انجام می شود:
• منبع نور مرئی visible light source
• قدرت سنج و منبع نور (روش یک جامپر)، power meter and light source
• بازتاب سنج دامنه زمان نوری optical time domain reflectometer (OTDRتست )
تست منبع نور مرئی visible light source
منبع نور مرئی تداوم فیبر نوری را آزمایش می کند. سیستم های ارتباطی فیبر نوری در ناحیه مادون قرمز طیف الکترومغناطیسی که برای چشم انسان نامرئی است، کار می کنند. با این حال، منابع نور مرئی (قرمز) برای آزمایش و عیب یابی سیستم های فیبر نوری در دسترس هستند. به آنها عیب یاب بصری نیز گفته می شود.
قلم نوری فیبر نوری
هنگام انجام تست کابل فیبر نوری با منبع نور مرئی (قلم نوری)، می توانید مراحل پیشنهادی را دنبال کنید:
مرحله 1. چراغ قوه فیبر نوری را به یک سر رشته فیبر وصل کنید (در اکثر واحدها، فیبر باید قطع شود).
مرحله 2. به طرف مقابل نگاه کنید. (توجه: مراقب باشید که مستقیماً به رشته‌های فیبر نوری فعال نگاه نکنید. منابع نور لیزر می‌توانند باعث آسیب جدی به چشم شوند.)
مرحله 3. اگر نور در انتهای مخالف قابل مشاهده نباشد، شکستگی یا مشکل دیگری احتمالاً در جایی در طول فیبر ظاهر می شود. در بسیاری از موارد، محل خطا از نور منبع نور مرئی قرمز می درخشد.
مرحله 4. اطلاعات نتیجه آزمایش را مستند کنید.
روش های رایج تست کابل فیبر نوری
قدرت سنج و منبع نور (روش یک جامپر)، power meter and light source
تست قدرت سنج و منبع نور را روش تک جامپر نیز می نامند. این دقیق ترین راه برای اندازه گیری از دست دادن سیگنال انتها به انتها فیبر، یعنی تضعیف است. در زیر محدودیت های تلفات درج TIA/EIA-568 برای اجزای مختلف فهرست شده است. نصب یا پروتکل های خاص محدودیت های سخت گیرانه تری را می طلبد.
(محدودیت های مشخصات TIA/EIA)
| Element | Insertion Loss |
| Splice | < 0.3 dB at all wavelengths |
| Connector Pair | < 0.75 dB at all wavelengths |
نتایج آزمایش باید با کمک هزینه تضعیف پیوند که به شرح زیر محاسبه می شود مقایسه شود:
Link Attenuation Allowance (dB) = Cable Attenuation Allowance (dB) + Connector Insertion Loss Allowance (dB) + Splice Insertion Loss Allowance (dB)
تست توسط Power Meter
هنگام تست کابل فیبر نوری با یک Power Meter و منبع نور، مراحل زیر باید انجام شود.
مرحله 1. تجهیزات فعال را جدا کنید.
مرحله 2. منبع نور مناسب را برای حالت تک (معمولاً 1310 نانومتر یا 1550 نانومتر)، چند حالته (850 نانومتر یا 1300 نانومتر) و power meter به دست آورید.
مرحله 3. بررسی طول موج مناسب برای تنظیم منبع و متر. (توجه: قبل از هر آزمایش کالیبراسیون تجهیزات لازم است. مراحل سازنده تجهیزات را دنبال کنید.)
مرحله 4. جامپرها و کوپلرهای آزمایشی دقیق را که باید بخشی از منبع نور و power meter kit باشند، تهیه کنید.
مرحله 5. جامپر (حاوی اندازه فیبر مشابه با فیبر سیستم) را به منبع نوری و power meter وصل کنید. واحد را روشن کنید خواندن توان مرجع (Pref)، نمایش داده شده در dBm را ضبط کنید.
مرحله 6. با اعمال یک آداپتور، یک جامپر دوم (پرش آزمایشی 2) را بین جامپر مورد استفاده در مرحله 5 و قدرت سنج نوری قرار دهید. بررسی کنید که میرایی اضافه شده توسط جامپر دوم بیشتر از 0.75 دسی بل نباشد: Pref-Pcheck ≤ 0.75 dB.
مرحله 7. جامپرها را به منبع نوری و قدرت سنج نوری وصل کنید. ابتدا دو جامپر را در آداپتور جدا کنید. سپس، منبع نوری / بلوز آزمایشی 1 را به یک انتهای فیبر سیستم مورد آزمایش وصل کنید. در مرحله بعد، برق سنج نوری / بلوز آزمایشی 2 را به انتهای دیگر فیبر سیستم متصل کنید. پس از آن، توان آزمایشی (Ptest) را مستند کنید و توان آزمایشی (Ptest) را از توان مرجع (Pref) ثبت شده در مرحله 5 کم کنید. در نهایت، تضعیف پایان به انتها را نتیجه بگیرید: Attenuation (dB) = Pref-Ptest.
مرحله 8. نتایج آزمایش را مستند کنید.
بازتاب سنج دامنه زمان نوری optical time domain reflectometer (OTDR)
بازتاب سنج دامنه زمان نوری (OTDR) طول کابل فیبر، تضعیف و “رویدادها” را در طول فیبر اندازه گیری می کند. در اینجا، رویدادها می توانند اتصالات، شکستگی ها یا نقاط استرسی باشند که باعث تضعیف بیش از حد می شوند. OTDR این کار را با ارسال پالس‌های نوری به پایین کابل و اندازه‌گیری زمان و قدرت نور بازتاب‌شده به OTDR توسط رویدادها و خود فیبر انجام می‌دهد. از این اطلاعات برای نمایش ” trace” استفاده می کند، که نمودار قدرت در مقابل فاصله است.
یک OTDR برای آزمایش کابل فیبر معمولی فقط به یک انتهای فیبر نیاز دارد. از آنجایی که OTDR یک روش اندازه گیری غیرمستقیم است، به اندازه منبع نور و قدرت سنج برای اندازه گیری تضعیف دقیق نیست. با این حال، به دلیل توانایی آن در نمایش نمودار فیبر، به ویژه در عیب یابی مفید است. مانند یک قدرت سنج و منبع نور، یک OTDR در طول موج های خاص (معمولاً 1310 نانومتر و/یا 1550 نانومتر برای single mode و 850 نانومتر یا 1300 نانومتر برای multi mode) آزمایش می کند.
تست OTDR فیبر نوری
نتیجه
گرفتن یک روش تست مناسب نقش مهمی در تست دقت برای سیستم‌های قدیمی و آینده دارد. از میان این سه روش تست کابل فیبر که در مقاله ذکر شد، انتخاب کدام راه به نیازهای خاص و شرایط واقعی شما بستگی دارد. امیدواریم آنچه در بالا توضیح دادیم بتواند به شما کمک کند تا تست کابل فیبر را بهتر انجام دهید.
