سوئیچ شبکه

سوئیچ لایه ۲ یا لایه ۳؟ کدام برای لایه دسترسی بهتر است؟

سوئیچ لایه دوم وسوم
۰
(۰)
image_pdfدانلود به صورت pdf

سوئیچ لایه ۲ یا لایه ۳؟ کدام برای لایه دسترسی بهتر است؟

سوال پیش می آید سوئیچ لایه ۲ یا لایه ۳؟ کدام برای لایه دسترسی بهتر است؟ هنگام طراحی یک شبکه دسترسی سازمانی، یکی از رایج‌ترین چالش‌ها انتخاب بین سوئیچ‌های لایه ۲ (L2) و لایه ۳ (L3) است.

لایه دسترسی نقش کلیدی در اتصال دستگاه‌های انتهایی—مانند کامپیوترها، پرینترها، تلفن‌های تحت شبکه (IP Phone) و اکسس‌پوینت‌های بی‌سیم—به سایر بخش‌های شبکه سازمان دارد. انتخاب صحیح نوع سوئیچ تأثیر مستقیم بر مقیاس‌پذیری شبکه، عملکرد کل سیستم و سهولت مدیریت خواهد داشت.

در مقاله  سوئیچ لایه ۲ یا لایه ۳؟ کدام برای لایه دسترسی بهتر است؟ تفاوت‌های میان سوئیچ‌های لایه ۲ و لایه ۳ در لایه دسترسی را تشریح کرده، عوامل تأثیرگذار بر انتخاب مانند ابعاد شبکه، میزان پیچیدگی و نیازهای عملیاتی را بررسی می‌کند و در نهایت یک جمع‌بندی کاربردی ارائه می‌دهد.

درک لایه دسترسی (Access Layer)

نقش لایه دسترسی در شبکه‌های سازمانی

در یک معماری استاندارد شبکه سازمانی، لایه دسترسی نقطه ورود دستگاه‌های نهایی به شبکه محسوب می‌شود. این لایه کاربران و تجهیزات لبه شبکه را به لایه تجمیع (Aggregation/Distribution) متصل می‌کند و در نهایت ترافیک آنها به لایه هسته (Core) منتقل می‌شود.

لایه دسترسی تمرکز اصلی خود را روی تراکم پورت، قابلیت اطمینان شبکه و کنترل امنیتی قرار می‌دهد و به عنوان پایه اتصال کاربران عمل می‌کند.

مهم‌ترین وظایف این لایه عبارت‌اند از:

  • ارائه دسترسی سیمی یا بی‌سیم برای کاربران و دستگاه‌ها
  • اجرای تقسیم‌بندی VLAN و سیاست‌های امنیتی
  • پشتیبانی از PoE برای تلفن‌های IP، دوربین‌ها و تجهیزات مشابه
  • تضمین پهنای باند پایدار برای فعالیت‌های روزمره
  • ارتباط لایه دسترسی با لایه تجمیع و لایه هسته

لایه دسترسی → لایه تجمیع:
در این بخش، ترافیک چندین سوئیچ دسترسی جمع‌آوری شده، مسیر‌یابی VLANها انجام می‌شود و سیاست‌های امنیتی، QoS یا Load Balancing اعمال می‌گردد.

لایه تجمیع → لایه هسته:
لایه هسته مسئول سوئیچینگ و مسیریابی پرسرعت بین بخش‌های مختلف شبکه است و کمترین میزان تأخیر و بیشترین پایداری را برای سرویس‌های حیاتی فراهم می‌کند.

در شبکه‌های کوچک‌تر، وظایف لایه دسترسی و تجمیع ممکن است در یک سوئیچ ادغام شوند. اما با افزایش تعداد کاربران، VLANها و انواع سرویس‌ها، تعریف دقیق نقش لایه دسترسی اهمیت بیشتری پیدا می‌کند.

سوئیچ شبکه

switch1

سوئیچ لایه ۲ در لایه دسترسی (Layer 2 Switch at the Access Layer)

نحوه عملکرد سوئیچ لایه ۲

سوئیچ لایه ۲ بر اساس فورواردینگ مبتنی بر آدرس MAC کار می‌کند. این سوئیچ، آدرس‌های MAC را از فریم‌های ورودی یاد می‌گیرد و بسته‌ها را در همان VLAN هدایت می‌کند.
از آنجایی که در لایه دوم مدل OSI فعالیت می‌کند، قابلیت مسیریابی IP را ندارد و تنها اتصال دستگاه‌ها را در یک سگمنت شبکه محلی برقرار می‌سازد.

مطالعه :  سوئیچ های صنعتی L2 در مقابل L2+ در مقابل L3: راه حل های شبکه برای محیط های صنعتی

مزایای سوئیچ‌های لایه ۲

  • صرفه‌اقتصادی: سوئیچ‌های L2 نسبت به مدل‌های لایه ۳ ارزان‌تر هستند و برای پروژه‌های با بودجه محدود بهترین گزینه محسوب می‌شوند.
  • پیکربندی ساده: به دلیل عدم نیاز به پروتکل‌های مسیریابی یا ارتباط بین VLANها، راه‌اندازی و نگهداری آن‌ها بسیار آسان است.
  • تأخیر بسیار کم: فریم‌ها مستقیماً در لایه ۲ سوییچ می‌شوند و همین موضوع تأخیر را به حداقل می‌رساند—مناسب برای سرویس‌های حساس مانند VoIP و ویدئوکنفرانس.

سناریوهای مناسب برای استفاده از سوئیچ لایه ۲

  • کسب‌وکارهای کوچک و متوسط (SMB): در شبکه‌هایی با یک یا چند VLAN محدود.
  • ساختارهای VLAN ثابت: جایی که ترافیک کمتر از مرز VLAN عبور می‌کند.
  • شبکه‌های ساده در لبه (Edge): مانند کلاس‌های آموزشی، فروشگاه‌ها یا شعب کوچک.

در این نوع محیط‌ها، استفاده از سوئیچ L2 یا L2+ می‌تواند نیازهای لایه دسترسی را به‌صورت مؤثر و با هزینه کمتر برطرف کند.

سوئیچ لایه ۳ در لایه دسترسی (Layer 3 Switch at the Access Layer)

نحوه عملکرد سوئیچ لایه ۳

سوئیچ لایه ۳ قابلیت‌های سوییچینگ سنتی را با مسیریابی بین VLANها و فورواردینگ مبتنی بر IP ترکیب می‌کند.

این سوئیچ‌ها سرعت سوئیچینگ سخت‌افزاری را با قابلیت‌های مسیریابی—مانند Static Routing، OSPF یا RIP—در هم می‌آمیزند.
به این ترتیب، سوئیچ L3 قادر است ترافیک بین زیرشبکه‌های مختلف را در همان لایه دسترسی مسیریابی کند و تنها به لایه تجمیع وابسته نباشد.

مزایای سوئیچ‌های لایه ۳

  • کاهش بار لایه تجمیع: با انجام مسیریابی در لایه دسترسی، ترافیک کمتری به بالا‌دست ارسال می‌شود.
  • مدیریت مقیاس‌پذیر VLAN و Subnet: مناسب سازمان‌های بزرگ با چندین دپارتمان، ساختمان یا ناحیه امنیتی.
  • کنترل پیشرفته سیاست‌ها: پشتیبانی از ACL، QoS و تقسیم‌بندی ترافیک برای افزایش امنیت و مدیریت گرانولار.
  • کارایی بالا: مسیریابی مبتنی بر سخت‌افزار، پردازش سریع و تأخیر بسیار کم را تضمین می‌کند.

سناریوهای مناسب برای استفاده از سوئیچ لایه ۳

  • پردیس‌های سازمانی بزرگ: جایی که چندین Subnet و VLAN بین بخش‌ها و ساختمان‌ها توزیع شده است.
  • شبکه‌های پرتراکم: مانند دانشگاه‌ها یا مراکز درمانی با صدها کاربر در هر طبقه.
  • شبکه‌های مبتنی بر سیاست امنیتی: جایی که اولویت‌بندی ترافیک و فیلترینگ امنیتی باید در نزدیک‌ترین نقطه به کاربر اعمال شود.

سوئیچ‌های لایه ۳ انعطاف‌پذیری و مقیاس‌پذیری بالایی ارائه می‌کنند، اما نسبت به مدل‌های L2 از هزینه بالاتر و پیچیدگی پیکربندی بیشتری برخوردارند.

مطالعه :  سوئیچ شبکه POE چیست؟

چگونه سوئیچ لایه ۲ یا لایه ۳ برای لایه دسترسی انتخاب کنیم ؟

انتخاب بین سوئیچ L2 و L3 در لایه دسترسی به مقیاس شبکه، سطح پیچیدگی مدیریتی و نیازهای عملکردی بستگی دارد. چارچوب زیر می‌تواند راهنمای تصمیم‌گیری دقیق باشد:

معیارهای مقایسه L2 و L3 در لایه دسترسی

معیارپیشنهاد استفاده از سوئیچ L2پیشنهاد استفاده از سوئیچ L3
اندازه شبکهکمتر از ۳۰۰ کاربربیش از ۳۰۰ کاربر
تعداد VLANحداکثر ۱۰ VLANبیش از ۱۰ VLAN
ترافیک بین VLANهاحداقل یا متمرکز در لایه تجمیعزیاد و نیازمند مسیریابی محلی
نیازمندی‌های Routingبدون نیاز یا فقط Staticمسیریابی پویا (OSPF، RIP و…)
رشد شبکهپایداردر حال توسعه سریع یا چندبخشی
سطح مهارت تیم شبکهتیم مبتدی یا متوسطادمین‌های شبکه حرفه‌ای
چه زمانی باید لایه دسترسی را به سوئیچ لایه ۳ ارتقا دهیم؟

به‌روزرسانی به سوئیچ L3 در شرایط زیر توصیه می‌شود:

  • شبکه سازمان از ۳۰۰ تا ۵۰۰ کاربر فراتر رفته است.
  • مدیریت بیش از ۱۰ VLAN همراه با ترافیک مکرر بین آن‌ها انجام می‌شود.
  • نیاز دارید که سیاست‌های امنیتی، ACL یا QoS در نزدیک‌ترین نقطه به کاربر اعمال شوند.
  • سوئیچ‌های لایه تجمیع به دلیل بار زیاد Routing تبدیل به گلوگاه عملکردی شبکه شده‌اند.

نقش سوئیچ‌های L2+ در شبکه‌های در حال رشد

برای بسیاری از سازمان‌های متوسط و پردیس‌های در حال توسعه، سوئیچ‌های L2+ بهترین گزینه هستند؛ زیرا شکاف میان L2 خالص و L3 کامل را پر می‌کنند و ترکیبی از:

  • هزینه کمتر
  • مقیاس‌پذیری مناسب
  • قابلیت‌های Routing محدود اما کاربردی

را در اختیار شبکه قرار می‌دهند.

معرفی سوئیچ‌های گیگابیتی L2+ سری S3900-R از مدارکالا

لایه دسترسی شبکه باید اتصال پایدار، مقیاس‌پذیری آسان و مدیریت ساده را ارائه دهد—همه این‌ها در حالی که هزینه‌ها کنترل شده باشند. سوئیچ‌های گیگابیتی L2+ سری S3900-R به‌طور ویژه برای پاسخ به همین نیازها طراحی شده‌اند و تعادل مناسبی بین سادگی لایه ۲ و هوشمندی لایه ۳ برای سازمان‌های در حال رشد ارائه می‌دهند.

مدلشناسه محصولتوضیحاتقیمت (دلار)
S3900-24F4S-R۱۳۴۶۵۶سوئیچ ۲۴ پورت گیگابیت L2+، ۱۶ × ۱G SFP، ۸ × RJ45/SFP ترکیبی، ۴ × ۱۰G SFP+ uplink، قابلیت استک۵۴۹$
S3900-48T6S-R۱۳۴۶۵۷سوئیچ ۴۸ پورت گیگابیت L2+، ۴۸ × ۱G RJ45، ۶ × ۱۰G SFP+ uplink، قابلیت استک۵۶۹$
S3900-24T4S-R۱۸۳۳۸۴سوئیچ ۲۴ پورت گیگابیت L2+، ۲۴ × ۱G RJ45، ۴ × ۱۰G SFP+ uplink، بدون فن، دارای گواهی ETL۴۴۹$
معماری مقیاس‌پذیر و آسان برای مدیریت

سری S3900-R از استکینگ تا ۸ واحد پشتیبانی می‌کند و امکان پیکربندی و مانیتورینگ متمرکز را فراهم می‌آورد، به گونه‌ای که گویی با یک سوئیچ واحد کار می‌کنید. این سری همچنین گزینه‌های مدیریتی انعطاف‌پذیری دارد، از جمله رابط کاربری وب (Web GUI)، CLI، SNMP و SSH که به مدیران شبکه امکان می‌دهد شبکه را به راحتی پیکربندی، نظارت و نگهداری کنند.
این ترکیب از مقیاس‌پذیری و مدیریت کاربرپسند، عملیات روزمره را ساده کرده و توسعه شبکه را به شکل قابل توجهی آسان می‌کند.

مطالعه :  سوئیچ شبکه POE چیست؟

 

سوئیچ لایه دوم

L3 Switch

طراحی قابل اعتماد برای عملکرد مستمر

سری S3900-R با تمرکز بر پایداری و در دسترس بودن شبکه طراحی شده است و از منبع تغذیه افزونه (Redundant Power Supply) و گزینه‌های دو فن خنک‌کننده (در مدل‌های S3900-24F4S-R و S3900-48T6S-R) پشتیبانی می‌کند تا عملکرد پایدار حتی در محیط‌های پرچالش تضمین شود.
برای محیط‌های اداری یا آموزشی، مدل S3900-24T4S-R بدون فن، عملکرد بی‌صدا را ارائه می‌دهد و در عین حال قابلیت اطمینان سطح سازمانی را حفظ می‌کند.

 

سوئیچ لایه سوم

S3900-R Series

کنترل و امنیت پیشرفته در لبه شبکه

مدل‌های سری S3900-R به عنوان سوئیچ‌های L2+، علاوه بر ارائه تمام قابلیت‌های لایه ۲، دارای ویژگی‌های محدود لایه ۳ نیز هستند—که آن‌ها را برای شبکه‌های دسترسی نیازمند فراتر از سوئیچینگ پایه ایده‌آل می‌کند.

این سوئیچ‌ها از تقسیم‌بندی VLAN، تجمیع لینک (Link Aggregation)، پروتکل‌های Spanning Tree و مکانیزم‌های امنیتی پیشرفته مانند ACL، ۸۰۲.۱X، RADIUS و DHCP Snooping پشتیبانی می‌کنند. این امکانات به کنترل دقیق ترافیک، افزایش پایداری شبکه و محافظت در برابر دسترسی غیرمجاز کمک می‌کنند.

ویژگی‌های کیفیت سرویس (QoS) امکان اولویت‌بندی دقیق ترافیک را فراهم می‌کنند تا عملکرد سرویس‌های حیاتی مانند صدا و ویدئو تضمین شود. این قابلیت‌ها به سازمان‌ها انعطاف لازم برای بهینه‌سازی منابع و ارائه تجربه کاربری امن و روان را می‌دهند.

 

انتخاب هوشمندانه برای شبکه‌های دسترسی مدرن

با دسترسی گیگابیتی، قابلیت uplink با سرعت ۱۰G، مقیاس‌پذیری استک‌شونده و قابلیت‌های قدرتمند L2+، سری S3900-R به سازمان‌ها امکان می‌دهد تا لایه‌های دسترسی کارآمد و آماده برای آینده بسازند. ترکیب عملکرد بالا، مدیریت آسان و قابلیت اطمینان این سری، آن را به زیرساختی ایده‌آل برای شبکه‌های دانشگاهی، آموزشی، مالی و تجاری تبدیل می‌کند که قصد دارند فراتر از سوئیچینگ سنتی لایه ۲ حرکت کنند.

 

این مقاله چه مقدار به شما کمک کرد

روی یک ستاره کلیک کنید تا به آن امتیاز دهید!

میانگین امتیازات ۰ / ۵. تعداد آرا: ۰

اولین نفری باشید که به این پست امتیاز میدهید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *